En toen kwam de waarheid aan het licht..

Amai, ik voel me zo'n idioot.

Exact een week geleden is eindelijk de waarheid aan het licht gekomen...
Maandagochtend zag ik dat mijn vriend - we zullen hem nu maar bij naam noemen - Redlef Cornelis mij 's nachts had proberen bellen rond 00u30. Vreemd. Maarja, als hij me nodig had, zou ik het wel horen zeker. Ik vertrok dus gewoon naar mijn werk, en toen ik aankwam zag ik dat ik een sms had gekregen van Christine, een vriendin van hem waarvan ik vermoedde dat hij me ermee bedroog, of bedrogen had. Of ik haar dringend even kon terugbellen. Oké.. Sounds serious.

Ik bel haar terug, en een vriendin van haar neemt op. "Christine en Redlef hebben vannacht ruzie gehad, hij is dan in de drank gevlogen en heeft ruzie gemaakt met een deel mensen, de politie is hem komen halen voor een nachtje in de cel te zitten. Ik vind dat het nu eindelijk gedaan moet zijn en dat je moet weten dat Redlef en Christine al die tijd gewoon een relatie hebben gehad". Een steek in mijn hart. "Hij is nooit gestopt met Christine zien tijdens jullie relatie". Tweede steek in mijn hart. De laffe klootzak! Ik zei tegen de vriendin dat ik moest gaan werken, maar dat ik nog contact zou opnemen.

Ik smste met Christine of we die avond konden afspreken om even te praten. Nu moest en zou ik alles weten. Ze ging akkoord. De rest van de dag ging als een waas aan me voorbij. Ik was in shock. Hoe kan iemand zo zijn? Waarom ik? Had ik dan echt zo'n sterk voorgevoel dat ik er letterlijk misselijk van werd? Eindelijk werd het 17u. Ik reed als verdoofd naar huis, ging me omkleden, kalmeerdruppeltjes nemen en reed naar Mechelen.

Na een gesprek van ongeveer een uur met Christine wist ik alles. We waren samen van eind augustus. In september ging ik met familie op vakantie. Zij lag heel die tijd in zijn bed. Bij Nieuwjaar ging ik met vriendinnen naar Londen - zij lag heel die tijd in zijn bed. Bij Valentijn was hij bij mij, de dag erna bij haar. Misselijk werd ik ervan.

Een paar maanden geleden was er een dag dat ik zijn gsm had gecontroleerd, en gezien had dat hij heel vaak op random tijdstippen naar een onbekend nummer belde. Ik vond dat verdacht en zocht dat nummer op. Christine. Godver, het zal toch niet.. En ik belde naar haar. "Neee, er is echt niks aan de hand tussen ons, je moet je geen zorgen maken, die zie u doodgraag, ik heb gewoon wat problemen thuis en hij helpt me erdoor". Ah oké. "Wil je dan niks tegen Redlef zeggen dat ik je gebeld heb? Anders gaat die weer boos zijn omdat ik hem gecontroleerd heb" - "oké"... Dat gesprek spookte weer door mijn hoofd. Dus al die tijd..

Na dat gesprek bleek Miss Christine Redlef toch ingelicht te hebben, en daarom deed die de dagen erna zo afstandelijk.. En toen kwam de boodschap 'ik heb wat tijd voor mezelf nodig, ik weet het ineens niet meer, wat ik wil, ..." Dat was het moment dat hij tegen haar zei dat hij het had uitgemaakt met mij en volledig voor haar wou gaan. Wat zij niet wist, was dat hij mij aan het lijntje hield. Het moment dat ik me terugtrok, trok hij de touwtjes weer aan. En ik was zo naïef en dom om te wachten op hem, hem tijd voor zichzelf te geven. 3 maanden lang. Tot op het punt dat ik het zelf niet meer aankon. Wat voor relatie was dit nu nog? Mijn oma was ook al uitgevlogen tegen me en zei dat ik beter verdiende. Ze had gelijk. Ik besloot het uit te maken zaterdag, en 2 dagen later barst bovenstaande bom...

Hoewel ik nu echt nog blijer ben met die beslissing, blijf ik achter met een leeg en gedegouteerd gevoel. Was nu die hele relatie gewoon een leugen? Hij die zoveel moeite voor me deed in het begin? Helemaal naar Keulen rijden om me te halen van vakantie? Een doosje meebrengen met 100 geknipte hartjes 'voor elk kusje dat hij me niet had kunnen geven op vakantie'? Me direct meenemen naar zijn vrienden om me voor te stellen? Naar zijn papa en stiefmama? Naar mijn familie op familieweekend? Ik kan het gewoon niet geloven. Al die mooie herinneringen zijn nu besmeurd.

Al de dingen die hij zei toen hij zogenaamd tijd voor zichzelf nodig had. "ik heb echt alles gedaan en gegeven in deze relatie, en nog dump je mij". Excuseer? Poepen met een ander noem ik nu niet bepaald alles doen... Alles fout doen ja. Tegen zijn nicht zei hij in de dagen erna dat hij mij miste, en dat hij er alles aan zou doen om mij terug te krijgen. Dat hij nu is gaan beseffen hoeveel ik beteken.

Ik zei dat tegen Christine, en zij reageerde "dees is toch nie te geloven hé.." De dag ervoor was meneer bij haar ook langs geweest met ongeveer dezelfde woorden. "Jij bent mijn motivatie, ik wil je terug, je mag alles controleren..."

De grootste fout die hij gemaakt had, was verkeerd inschatten dat Christine en ik contact zouden houden. Ondanks het feit dat ik kwaad ben op haar omdat zij al die tijd goed genoeg wist dat Redlef en ik samen waren, ben ik ergens ook blij dat dit nu eindelijk is uitgekomen. Zij is misschien zo dom en naïef om hem nog ooit terug te nemen, maar ik weet nu wel dat ik beter verdien. Ze mag 'm hebben.

Voor alle ladies out there:
Redlef Cornelis
't Zottekot Mechelen

Blijf ver uit z'n buurt. Je bent niet zijn enige. En dat zal je nooit zijn.